نتایج پزشکان ایرانی در آزمون USMLE (رشته رادیولوژی)

مقدمه

پیرو مقاله نتایج پزشکان ایرانی در آزمون USMLE که پبش از این منتشر شد، نتایج پزشکان خارجی (IMG) در رشته رادیولوژی در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.

نکته قابل توجه اینکه از بین پزشکان ایرانی، 10 نفر در رشته رادیولوژی مورد پذیرش قرار گرفته ‏اند که نتیجه ‏ای بسیار درخشان بوده است، به طوری که بعد از پزشکان هندی که 15 نفر در رشته رادیولوژی قبول شده ‏‏اند،

پزشکان ایرانی بالاترین آمار قبولی را در بین سایر کشورها با 10 نفر قبولی داشته ‏اند.

نتایج کلی

 در جدول شماره 1 نکات قابل توجه عبارتند از:
1 ـ میانگین نمره آزمون Step 1 برای داوطلبان US.IMG  که Match شده‏اند، 237 بوده ولی برای افراد Non-US.IMG  که Match شده‏اند 232 بوده است،

که نکته جالب و قابل تأملی بوده است چرا که نمره داوطلبانNon-US.IMG   کمتر بوده است. شاید علت آن را اینگونه بتوان توجیه کرد که در طی سال‏های اخیر اهمیت و ارزش رشته رادیولوژی در آمریکا پایین آمده است و

میزان علاقمندی به این رشته به دلیل نامناسب بودن شرایط شغلی این رشته در آمریکا به ویژه در بین داوطلبان آمریکایی و کسانی که در آمریکا فارغ ‏التحصیل شده‏اند کاهش یافته است و

امکان ادامه تحصیل در این رشته برای Non-US.IMG  بیشتر شده است و حتی با نمره و امتیازی پایین‏تر مورد پذیرش قرار گرفته‏اند.
2 ـ میانگین امتیاز آزمون Step 2 برای داوطلبان US.IMG که Match شده‏اند 241 و برای داوطلبان Non-US.IMG   که Match  شده‏اند 238 بوده است، که دقیقاً شبیه به امتیاز Step 1 می‏باشد.
3 ـ میانگین زمانی بعد از گرفتن تأییدیه ECFMG تا Match شدن برای داوطلبانUS.IMG  تقریباً 13 ماه بوده است و برای داوطلبان  Non-US.IMG برابر با 23 ماه بوده است.

به عبارت دیگر از زمانی که داوطلب تمام مراحل امتحان USMLEرا با موفقیت به پایان می‏رساند تا در رشته رادیولوژی Match شود برای داوطلبان Non-US.IMG   که تمام داوطلبان پذیرفته شده

ایرانی نیز در این گروه قرار دارند تقریباً 23 ماه طول می‏کشد؛ یعنی تقریباً فرد 2 سال پشت Match شدن بوده است. البته این 23 ماه یک فرصت طلایی است که علاقمندان به این رشته بتوانند با

شرکت در فعالیت‏های پژوهشی در رشته رادیولوژی رؤسای بخش و مدیران گروه را با اثبات شایستگی خود مجاب به انتخاب شدنشان بنمایند.
4 ـ میانگین زمان فارغ‏التحصیل شدن تا Match شدن برای داوطلبان US.IMG تقریباً 4/1 سال و برای داوطلبان Non-US.IMG برابر با 2/6 سال بوده است.

نمره آزمون  Step 1

در نمودار شماره 1 نشان داده شده است که با بالارفتن نمره آزمون Step 1  شانس قبولی افزایش پیدا می‏کند. به نکات زیر در مورد این نمودار توجه کنید:

1 ـدر نمره بین 190-181 در بین داوطلبان Non-US.IMGیک نفر Matchشده است و در نمره بین 200-191 نیز 6 نفر Matchگردیده‏اند، که می‏توان علت آن را به یکی از عوامل زیر نسبت داد که علی‏رغم پایین بودن نمره، داوطلب مورد پذیرش قرار گرفته است:

الف) ممکن است این افراد کارهای پژوهشی و مقالات بسیار زیاد و خوبی داشته باشند.

ب) ممکن است این افراد توصیه‏نامه‏های مناسب داشته و یا توسط افراد بانفوذی مورد حمایت قرار گرفته‏اند.

ج) مراکز و دانشگاه‏های غیرمعتبر و سطح پایینی را انتخاب نموده‏اند.

2 ـدر داوطلبانUS.IMG  از  نمره بین 221 تا 230 احتمال قبولی به مردودی به سمت قبولی رفته، یعنی در این طیف نمره، تعداد افراد    Matchشده بیشتر از Matchنشده است. از نمره بیشتر از 250 شانس قبولی بسیار بالا رفته است.

نکته بسیار قابل تعامل این است که در گروه    US.IMGاز نمره 260 به بالا آزمون Step 1  اصلاً کسی متقاضی رشته رادیولوژی نبوده است در حالی که حتی در رشته داخلی هم افراد با

نمره بیشتر از 260 در آزمون Step 1  درخواست پذیرش داده بوده‏اند. این نکته نشان‏دهنده این واقعیت است که رشته رادیولوژی در ایالات متحده رو به سرازیری قرار گرفته است.

در داوطلبان Non-US.IMGاز نمره بین 231 تا 240 احتمال Matchشدن بیشتر از Matchنشدن است. از نمره بیشتر از 250 شانس قبولی بسیار بالا رفته است. در این گروه، افراد بالای 260 نیز درخواست رشته رادیولوژی را داده‏ اند.

ج) توصیه‏نامه معتبر یا افراد حمایت کننده‏ای نداشته است.

د) برعکس فردی که با نمره 190-181 مورد پذیرش قرار گرفته ممکن است دانشگاه معتبری را انتخاب نکرده باشد، مقاله داشته، توصیه‏نامه خوبی داشته و یا توسط فرد با نفوذی حمایت گردیده باشد.

نکته قابل ملاحظه دیگر اینکه یک نفر علی‏رغم اینکه نمره بسیار بالای 260 را داشته است Matchنشده در حالی که یک نفر در آن سوی طیف با نمره بین 181 تا 190، Matchشده است.

حال این تناقض و پارادوکس چگونه قابل توجیه می‏توانند باشد؛ ممکن است هر یک از عوامل زیر در ایجاد این وضعیت نقش داشته باشند:

الف) فرد Matchنشده با نمره 260، اکثراً دانشگاه‏های Top 10(10 دانشگاه برتر آمریکا) را انتخاب کرده باشد. لذا در این دانشگاه‏های پذیرش نشده است.

ب) فعالیت‏های پژوهشی، مقالات و رزومه خوبی نداشته باشد.

نمره آزمون  Step 2

 در نمودار شماره 2 نشان داده شده است که با بالارفتن نمره آزمون  Step 2 شانس قبولی افزایش ‏یافته است. نکات قابل توجه در این نمودار عبارت است از:
1 ـ در داوطلبان US.IMG  از نمره بین 241 تا 250 احتمال قبولی به مردودی به سمت قبولی رفته است؛ در حالی که در داوطلبان
Non-US.IMG از نمره بین 221 تا 230 کفه ترازو به سمت قبولی سوق پیدا نموده است.
2 ـ در نمره 260 به بالا در داوطلبان US.IMG شانس قبولی به 100% رسیده است ولی در داوطلبان Non-US.IMG 2 نفر علی‏رغم کسب نمره‏ای بالاتر از 260، مورد پذیرش قرار نگرفته ‏اند.
3 ـ در آن سوی طیف یک نفر در گروه US.IMG با نمره بسیار پایین بین 190-181 و 2 نفر در گروه Non-US.IMG مورد پذیرش قرار گرفته‏ اند.

 فاصله بین گرفتن گواهی‏نامه  ECFMG تا  Match شدن

در نمودار شماره 3 مدت زمانی را که طول می‏کشد تا افراد پس از موفقیت در تمام مراحل آزمون USMLE و گرفتن گواهی‏نامه ECFMG که در حقیقت ارزشیابی مدرک پزشکی عمومی افراد است،

Match شوند به تصویر کشیده است. بیشترین میزان Match و اصولاً درخواست‏ها در گروه Non-US.IMG در بین 7 تا 12 ماه و سپس 13 تا 24 ماه پس از اخذ گواهی‏نامه ECFMG است. به عبارت دیگر،

پزشکان خارجی و Non-US.IMG اکثراً در طی 1 تا 2 سال پس از موفقیت در آزمون USMLE ، Match می‏شوند و اصولاً درخواست‏ها در این بازه‏های زمانی بیشترین آمار را به خود اختصاص داده‏اند.

نتایج کشورهای مختلف در رشته رادیولوژی

در نمودار شماره 4، وضعیت پزشکان کشورهای مختلف به نمایش گذاشته شده است.
1 ـ در بین پزشکان ایرانی Non-US.IMG، 10 نفر درخواست رشته رادیولوژی را داده‏ بودند که خوشبختانه هر 10 نفر Match شده‏اند.
2 ـ در بین پزشکان هندی، 15 نفر Match شده و 16 نفر Match نشده‏اند.
3 ـ از سایر کشورها نیز مجموعاً 41 نفر در رشته رادیولوژی Match گردیده‏اند.
4 ـ نکته قابل توجه در نمودار US.IMG است که بیشترین میزان قبولی مربوط به گرانادا و دومنیکن می‏باشد، اما چرا گرانادا و دومنیکن؟
گروهی از اتباع آمریکا که به هر دلیلی قادر به تحصیل در رشته پزشکی عمومی در آمریکا نیستند (یا قبول نشده‏اند یا پول شهریه دانشکده پزشکی در آمریکا را ندارند)،

دوره پزشکی عمومی خود را در کشورهایی مثل گرانادا، دومنیکن، مکزیک و... می‏گذارند و برای تخصص به کشور خود بازمی‏گردند. دقیقاً این شرایط در کشور ما نیز وجود دارد،

مثلاً کسانی که ایرانی هستند ولی پزشکی عمومی خود را در کشورهایی مثل رومانی، بلاروس، مجارستان و... می‏گذرانند و بعد با مراجعه به ایران باید امتحان پرانترنی و سپس دستیاری بدهند.

  دکتر کامران احمدی